കാണാതെ പോകുന്ന മെയ് ദിന ചിരികൾ...

പണ്ട് പണ്ട് 2013ൽ ഇത് പോലൊരു മെയ് മാസത്തിലാണ് ഞാൻ M.Techന്‌ ഏത് രീതിയിൽ ഓപ്‌ഷൻ കൊടുക്കണം എന്ന തീരുമാനം എടുക്കുന്നത്. റാങ്ക് കുറവായ കൊണ്ട് NITകളിൽ കിട്ടാൻ തീരെ സാധ്യത ഇല്ല, അതോണ്ട് കേരളത്തിന് പുറത്തെ ഏതേലും നല്ല കോളേജിൽ admission എടുത്താലോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ അച്ഛൻ പറഞ്ഞ മറുപടി "നീ പഠിച്ച ഗുണം നമ്മുടെ നാടിന് കിട്ടാൻ നോക്കണം, ഇവിടെ ഈ നാട്ടിൽ ഉള്ള കഷ്ടപ്പാടുകൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് നീ ജീവിക്കേണ്ടത്, വളരേണ്ടത്."

അങ്ങനെ ആണ്, പാവങ്ങളുടെ NIT എന്ന് ഞങ്ങൾ സ്വയം ആശ്വസിപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന CET തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്.


2 വർഷം നീണ്ട CET/തിരുവനന്തപുരം ജീവിതത്തിനിടയിൽ ഞാൻ നടന്ന വഴികളിലെ അഴുക്കിനെ തൂത്തെറിഞ്ഞ ചേച്ചി, FDP ഒക്കെ നടത്തുമ്പോ എപ്പോ ഓർഡർ ചെയ്താലും എനിക്ക് ചായ തന്ന സിവിൽ കാന്റീനിലെ ചേച്ചിമാർ, ചോറ് തരുമ്പോൾ "നീ അച്ചാറ് കഴിക്കാത്ത കൊണ്ട് ഞങ്ങക്ക് അത് ലാഭം" എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ടിരുന്ന കോളേജ് കാന്റീനിലെ ചേട്ടന്മാർ. രാവിലെ എട്ട് മണിക്ക് Golden  Walkway ലക്ഷ്യമാക്കി കാമ്പസ്സിലേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ "എടേയ്, പുതിയ പാട്ട് വല്ലോം കിട്ടിയാ?" എന്ന് കുശലം ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന സെക്യൂരിറ്റി ചേട്ടന്മാര്, "MSNലെ പഴംപൊരിയ്ക്കും CETയിലെ placementനും ഒരേ മധുരം ആണ്" എന്ന് പറയിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന ചേട്ടന്മാര്, ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് കടയിലെ ചേട്ടൻ, ആശാൻ എന്ന് വിളിപ്പേരുള്ള പേരറിയാത്ത ഡ്രൈവർ ചേട്ടൻ, കാണുമ്പോൾ ചിരിയും സ്നേഹവും കൈമാറുന്ന തിരിച്ചറിയാൻ ആവാത്ത ഒരുപാട് മുഖങ്ങൾ...
പണ്ട് ദീപാ മിസ് പറഞ്ഞ പോലെ
"ഇവരൊക്കെ CETians തന്നെ ആണ്. CETയെ CET ആക്കുന്നത് ഇവരൊക്കെ കൂടി ആണ്."

വേറെ എവിടെ പഠിച്ചാലും കിട്ടാത്ത സന്തോഷം തന്ന ലോകം, ഇവരൊക്കെ തന്ന സ്നേഹം തിരിച്ചു നൽകാൻ ഇതിലും നല്ലൊരു ദിവസം ഇല്ല...

മെയ് ദിനാശംസകൾ, ഇത് പോലെ കണ്ടു തീരാത്ത എല്ലാവര്ക്കും, മെയ്യനങ്ങി പണിയെടുക്കുന്ന എല്ലാവർക്കും...!!!

ഇത് ചെയ്ത CETയിലെ അനിയന്മാരെ, അനിയത്തികളെ...
സ്നേഹം, പെരുത്ത സ്നേഹം..!!!💓💓💓