ചില യാത്രാ വിശേഷങ്ങള്‍...,....

ഒരു യാത്ര...
പതിവ് പോലെ 'സഹയാത്രികവധം ആട്ടകഥ' നടന്നു കൊണ്ടിരുന്നു...

സഹയാത്രികനെ സാമാന്യം ഭേദപ്പെട്ട രീതിയില്‍ ബോറടിപ്പിക്കുന്ന എന്റെ നാവിന് ഇത്തിരി വിശ്രമം കിട്ടിയത് രസികനായ ആ  മുണ്ട് കച്ചവടക്കാരന്‍ മായന്നൂര്‍ ഇറങ്ങി യാത്ര പറഞ്ഞു പോയപ്പോഴാണ്...
വണ്ടി ഒറ്റപ്പാലം സ്റ്റാന്‍ഡില്‍ എത്തി...
സമയം 9 കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...
കൃത്യമായി പറഞ്ഞാല്‍ 9.03...
ഗുരുവായൂര് നിന്നും പാലക്കാട്ടേക്ക് പോകുന്ന ബസ്സും പിന്നെ എന്റെ കെ.എസ്.ആര്‍.ടി.സി.യും മാത്രം ഉണ്ട് അപ്പോള്‍ സ്റ്റാന്‍ഡില്‍...,...
കൂരിരുട്ടിനെ കീറി മുറിച്ചു കൊണ്ട് ബസ് സ്റ്റാന്റ് കവാടത്തിലെ വഴിവിളക്ക് ജ്വലിച്ചു നിന്നു...
അതവിടെ കത്തി നിക്കട്ടെ, ഞാന്‍ പറയാന്‍ പോണത് അതിനെ കുറിച്ചല്ല.. [;)]
ഇരുട്ടും വെളിച്ചവും യോജിക്കുന്നിടത്ത്, കടയുടെ വരാന്തയില്‍ കണ്ട ഒരു പാദസ്വരത്തിന്റെ ഉടമയെ കുറിച്ച് ആണ്....
സമയം തെറ്റി എത്തിയ ട്രെയിനിനെയും ഇന്ത്യന്‍ റെയില്‍വേയുടെ അലംഭാവതെയും പഴിച്ചും റെയില്‍വേ മന്ത്രിയുടെ തന്തക്കു വിളിച്ചും കടന്നു പോകുന്ന ഒരു 'മാന്യന്‍' ആണ് ഈ കുട്ടിയെ ശ്രദ്ധയില്‍ പെടുത്തിയത്...
"ഇത് പോലത്തെ വശപ്പിശക് കേസുകള്‍ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം ട്രെയിന്‍ വൈകിയും വിമാനം തല കുത്തനെയും ഒക്കെ പോകും.."
[എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും ട്രെയിന്‍ വൈകി ഓടുന്നതിന് ഈ കുട്ടി എന്ത് പിഴച്ചു എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായില്ല, ആര്‍ക്കെങ്കിലും മനസ്സിലായാല്‍ എനിക്കും കൂടി ഒന്ന് പറഞ്ഞു തരണേ....!!!! ]
ആ രാത്രി അങ്ങനെ ഒരു കാഴ്ച കണ്ട എന്റെ മനസ്സിലൂടെയും കടന്നു പോയത് ഇത്തരം ചിന്തകള്‍ തന്നെ...
സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ "ട്രിവാന്ട്രം ലോഡ്ജ്' സിനിമയിലെ തെസ്നി ഖാന്‍ ആയിരുന്നു ആ സമയത്ത് എന്റെ മനസ്സില്‍....,...!!!
അവള്‍ മൊബൈലില്‍ ആരെയോ വിളിക്കുന്നുണ്ട്, പക്ഷെ നിരാശ പടര്‍ന്ന "ലോ ബാലന്‍സ്" മുഖം അവളുടെ ദാരിദ്ര്യത്തെ ഓര്‍മപ്പെടുത്തി...
ആ നിരാശ ശരിക്കും എന്നെ എവിടെയൊക്കെ സ്പര്‍ശിച്ചു...
അവളുടെ മുഖം കാണാന്‍ ആകുന്നില്ല, ഇരുട്ടിന്‍റെ മറവില്‍ അവള്‍ സുരക്ഷ തേടുകയാവാം ...!!!
ഞാന്‍ പല മുഖങ്ങളും ഓര്‍ത്തു, അതൊന്നും അവള്‍ക്കു ചേരുന്നില്ല...
കിളിരൂരും കവിയൂരും സൌമ്യയും നടന്ന നാട്ടില്‍, ഇവള്‍ ഈ രാത്രി ഇവിടെ എങ്ങനെ വന്നുപെട്ടു???
കണ്ണടക്കുമ്പോള്‍ സൗമ്യയുടെ മുഖവും ആ സമയത്തെ പത്രവാര്‍ത്തകളും ഫേസ്ബുക്ക്‌ മെസ്സേജുകളും മനസ്സില്‍ പാണ്ടി മേളം തീര്‍ത്തു... :-/
നാളത്തെ പ്രധാന വാര്‍ത്ത ഇവളുടെ കീറി മുറിക്കപ്പെട്ട മാനം ആയിരിക്കുമോ???
മാറിടം പിളര്‍ന്ന പൌരുഷം ആയിരിക്കുമോ???
പേശീബലം തെളിയിച്ച ആണ്‍പടയുടെ വീരഗാഥകള്‍ ആയിരിക്കുമോ???
ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍ നിറഞ്ഞു...
എന്തായാലും ഒരാള്‍ ഇത്തിരി കൂടി കടന്നു ആ പെണ്‍കുട്ടിക്ക് നേരെ ഒരു ചോദ്യം എറിഞ്ഞാണ് പോയത്...
"ഈ നേരത്ത് നിനക്ക് എന്താടീ ക==പ്പ് തീര്‍ക്കാന്‍ ആളെ കിട്ടിയില്ലേ പു --- കട---- മോളെ ???"
അയാള്‍ കള്ള് കുടിച്ചിട്ടില്ല, കാരണം തെറി നല്ല വ്യക്തമായിരുന്നു...
അമ്മയും പെങ്ങളും ഉണ്ടോ എന്നറിയില്ല, ഭാര്യ ഉണ്ട് തീര്ച്ച...
ഇത്രേം വലിയ തെറി സാധാരണ വിളിക്കുന്നത്‌ ഭാര്യയെ ആയിരിക്കുമല്ലോ??? ;)
ആ പെണ്‍കുട്ടി ആരും കാണാതെ ഷാള് കൊണ്ട് കണ്ണീരു തുടച്ചു...
എനിക്കെന്തോ ഒരു 'ഇത്' തോന്നി, ഹൈ സിമ്പതി തോന്നീന്ന്‍...,...
അല്ലാണ്ടെ മറ്റതല്ല... ;)
എന്തായാലും ബസ് ഇപ്പഴും സ്റ്റാന്‍ഡിലും എന്റെ കണ്ണിപ്പോഴും ആ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ദേഹത്തും തന്നെ നില്‍ക്കുവാണ്...
ഞാന്‍ ആ പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ണ് കൊണ്ടൊന്നുഴിഞ്ഞു...
മുഖം ഇരുട്ടിലാണ്...
കയ്യിലെന്തോ ഓറഞ്ച് ചട്ട ഉള്ള പുസ്തകം, ഇത്തിരി പഴക്കം ഉള്ളത്...
ഞാന്‍ അത് ഒന്നൂടി നോക്കി...
എന്റെ ദൈവമേ....!!!!
പി.ഐ. വര്‍ഗീസിന്റെ ഗ്രാഫിക്സ് ടെക്സ്റ്റ്‌ അല്ലെ അത് ...????
ബി.ടെക് ഫസ്റ്റ് ഇയറില്‍ എത്രയോ രാത്രികളില്‍ എന്റെ ഉറക്കം കളഞ്ഞ ടെക്സ്റ്റ്‌ ആണ്...???
അല്ല, എഞ്ചിനീയറിംഗ് പഠിച്ച ആരും ഗ്രാഫിക്സ് ടെക്സ്റ്റുകള്‍ അത്ര പെട്ടെന്ന് മറക്കാറില്ലല്ലോ??? ;)
അവളുടെ ബാഗില്‍ എന്തോ തിളക്കം...
എന്തോ ലോഗോ ആണ്...
ടി.കെ.എം. എന്ന മൂന്നക്ഷരം ആണ് തിളങ്ങുന്നത്...
ആ മൂന്നക്ഷരം ഒളിപ്പിച്ചു വയ്ക്കുന്ന തിളക്കം നമുക്കറിയാമല്ലോ???
അപ്പൊ ഉറപ്പിച്ചു, ഇവള് ടി.കെ.എമ്മിലെ സ്റ്റുഡന്റ്  ആണ്...
ഇനി ഈ സമയത്ത് ഇവിടെ വന്നു പെട്ടത് എന്തിനാണ് എന്നറിയണം..
ചില "ആണ്‍ സിംഹങ്ങള്‍""'' ഒന്ന് പേടിപ്പിച്ചപ്പോ ആ കുട്ടി ഞങ്ങടെ ബസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു...
ഇപ്പൊ വളരെ അടുത്താണ്, മുഖം കാണാത്ത വിധത്തില്‍ തിരിഞ്ഞാണ് നില്‍പ്പ്...
[ഇവിടത്തെ പ്രധാന പ്രശനം അതൊന്നുമല്ല, ഓള്‍ക്ക് എന്നെ ഇശ്ടപ്പെടണ്ടേ...]
ദാ കെടക്കണ കാവടി- മൊബൈല്‍ റിങ്ങുന്നു...
അവളുടെ സംസാരത്തില്‍ നിന്നും ഒരു കാര്യം വ്യക്തം...
അച്ഛന്‍ ആണ്,
ട്രെയിന്‍ വൈകി എന്നും ഇപ്പോള്‍ എത്തിയെ ഉള്ളു എന്നും അച്ഛന്‍ പേടിക്കണ്ടെന്നും മറുപടി നല്‍കി കോള്‍ അവസാനിപ്പിച്ചു...
എനിക്ക് വീണ്ടും സംശയം...
ഇത്രയും വൈകി ഓടുന്ന ഏതു ട്രെയിന്‍???
അപ്പൊ ഉറപ്പിക്കാം, ഇത് 'മറ്റത്' തന്നെ... ;)
ആ വിളിച്ച തെറി അപ്പൊ സത്യം ആണോ???
എന്ത് ഞാന്‍ അറിയാതെ എന്റെ കാല്‍ച്ചുവട്ടില്‍ അതും നമ്മടെ ഒറ്റപ്പാലത്ത് ഒരു അവിഹിതമോ???
എന്‍റെ ആറ്റുകാല്‍ ഭാസ്കരാ....!!!!
സമ്മതിക്കില്ല ഞാന്‍...,... ;)
ദൈവമേ, എന്‍റെ നാടും 'ന്യൂ ജനറേഷന്‍' ആയോ???
ഇപ്പ വണ്ടി എടുക്കും...
ഇവിടെ ഇറങ്ങിയാലോ, അല്ല ഈ വൈകി വന്ന വണ്ടി പെട്രോലാണോ ഡീസലാണോ എന്നൊന്ന് അറിയണമല്ലോ?? ;0
ആകെ കണ്‍ഫൂഷന്‍ ആയി,...
ഞാന്‍ ടോസ് ഇട്ടു, തല വീണാ ഇവിടെ ഇറങ്ങാം...
വാല് വീണാ വണ്ടീല് പോകാം,...
രണ്ടു തവണയും തല വന്നില്ല, ഞാന്‍ കോയിന്‍ മാറ്റി ഭാഗ്യം നോക്കി...
അപ്പഴും രക്ഷ ഇല്ല...
ഇനിയിപ്പോ ഭാഗ്യം ഒന്നും നോക്കീട്ടു കാര്യമില്ല...
ഇവിടെ ഇറങ്ങുക തന്നെ...
ഒനുമില്ലെങ്കില്‍ ഇത്തിരി സദാചാര പോലീസ് കളിക്കാല്ലോ??? :P
അതിന്റെ ഇടയിലാണ് അനൂപ്‌ മേനോന്റെ സ്ക്രിപ്റ്റിലെ പോലെ ഒരു ട്വിസ്റ്റ്‌///.//,...
കാലുകള്‍ക്ക് സ്വാധീനം ഇല്ലാത്ത മൃതപ്രായന്‍ ആയ ഒരു മനുഷ്യന്‍...,...
ഫോണില്‍ ബാലന്‍സ് ഇല്ലേ എന്നും കാശ് ഇല്ലെങ്കില്‍ നേരത്തെ പറയേണ്ടേ എന്നും സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ശകാരം....!!!
ഇത്രയും നേരം ഞാന്‍ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടിയ കാര്യങ്ങള്‍ ഗ്യാസ് ആയി മേലോട്ട് പോയി ഒരു നനവായി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്കു അരിച്ചിറങ്ങി...
ഞാന്‍ തല സീറ്റിലേക്ക് ചായ്ച്ചു കണ്ണടച്ചു, ഒന്നും അറിയാത്ത ഒരാളെ കുറിച്ച് നിമിഷ നേരങ്ങള്‍ കൊണ്ട് ഒരു 'ന്യൂ ജനറേഷന്‍' സിനിമ സ്വപ്നം കണ്ടതില്‍ ആകെ ഒരു വിഷമം....
മനസ്സില്‍ നിറയെ ബഹുമാനം, ആ പെണ്‍കുട്ടിയോട്...
സദാചാര പോലീസിന്‍റെ "നീറുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ" സമചിത്തതയോടെ നേരിട്ടതിന്, എന്നിട്ട് ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ നടിച്ച് അച്ഛനെ സന്തോഷിപ്പിച്ചതിന്...
എല്ലാറ്റിനുമുപരി വീട് വിട്ടു നിന്ന് പഠിക്കുന്ന ഒരു വിദ്യാര്‍ഥിക്ക് സമൂഹം പതിച്ചു നല്‍കിയ 'ജീന്‍സ്- ബനിയന്‍' ഡ്രസ്സ്‌കോഡ് സംസ്കാരം പിന്തുടരാത്തതിനും....
ഒരു കാര്യം വീണ്ടും ഓര്‍മിപ്പിക്കപ്പെട്ടു...
രാത്രി യാത്ര ഇപ്പോഴും മെട്രോകളില്‍ മാത്രം, ഇവിടെ എപ്പോഴും ഇങ്ങനെ തന്നെ...!!!
പെണ്ണ് 7 മണി കഴിഞ്ഞു പുറത്തിറങ്ങിയാല്‍ കണ്ണ് കൊണ്ട് നോക്കി കൊല്ലാന്‍ തയ്യാറായി 'ആണത്തം' ഇവിടെ നെഞ്ചു വിരിച്ചു നില്‍പ്പുണ്ട്...
ഒരിക്കല്‍ക്കൂടി എന്റെ വികലചിന്തകള്‍ക്ക് മാപ്പ് ചോദിക്കട്ടെ....
-------------------------------------ശുഭം-----------------------------------------------
[സമര്‍പ്പണം : എന്റെ നല്ലവരായ എല്ലാ പെണ്‍സുഹൃത്തുക്കള്‍ക്കും]